Historisch vastgoed te koop: Landhuis Spanje

Casa Señorial, Casa Solariega, Pazo of Casona? De diversiteit van Spaanse landgoederen

De Spaanse landhuizen zijn bekend onder verschillende namen zoals Casa Señorial, Casa Solariega, Pazo of Casona. Ze weerspiegelen allemaal verschillende regionale stijlen en historische tijdperken. Net zoals bij kastelen en paleizen worden de benamingen vaak synoniem gebruikt. Hoewel de verschillen meestal subtiel zijn, brengt elke benaming haar eigen karakteristieke bijzonderheden tot uitdrukking.

Casa Señorial – Landhuis

In Spanje worden indrukwekkende huizen aangeduid als Casa Señorial. Deze huizen domineren zowel de historische stadscentra alsook staan ze vaak geïsoleerd als landhuizen. Wat ze gemeen hebben is hun ruime proporties en weelderige decoraties, met een indrukwekkende architectuur die de stijlen van verschillende tijdperken vanaf de Renaissance weerspiegelt. Hun hoogtijdagen beleefden deze huizen in de 17e en 18e eeuw, tijdens de barokperiode, toen de Spaanse economie bloeide en de weelderige bouwwerken de rijkdom van hun eigenaren vertegenwoordigden. Ook uit de 19e eeuw zijn indrukwekkende Casas Señorials in neoklassieke en eclectische stijl te vinden in Spanje.

Casa Solariega – Landhuis, Adellijke residentie, Familiehuis

Deze Spaanse landhuizen zijn zowel architectonisch als cultureel van groot belang. Traditioneel werden ze gebouwd als familiebezit en waren ze generaties lang nauw verbonden met de afkomst en geschiedenis van specifieke families. Dit blijkt tot op de dag van vandaag uit historische relieken, wapenschilden of archieven. Casas Solariegas zijn representatieve historische eigendommen, vergelijkbaar met Pazos, met imposante façades, grote binnenplaatsen en vaak fraai aangelegde tuinen en kapellen. Ze zijn te vinden in bijna alle regio's van Spanje, waarbij de architectuur regionaal kan variëren en lokale stijlen en bouwmaterialen zijn toegepast. Ze ontstonden over meerdere eeuwen heen, al vanaf de Middeleeuwen, door de Renaissance en de Barok tot aan de moderne tijd. Veel van hen werden in de loop der eeuwen uitgebreid en gerenoveerd, zodat ze elementen van verschillende tijdperken bevatten, wat hun betekenis als cultureel erfgoed van de Spaanse elite benadrukt.

Pazo – Landgoed

Een prachtig voorbeeld van de rijke architectuur van Galicië is het Spaanse Pazo. Dit is een landhuis, traditioneel gebouwd uit granietsteen, met een tijdloze schoonheid. Ruime binnenplaatsen en kunstzinnig aangelegde tuinen met een vrij uitzicht over het omringende landschap kenmerken de robuuste gebouwen met hun imposante façades. De parkachtige tuinen zijn vaak voorzien van oude bomen en traditionele Galicische elementen zoals hórreos (graanschuren) of fonteinen. Indrukwekkende buitentrappen en balustrades kenmerken het geheel, en vaak zijn er kapellen geïntegreerd die de bewoners als privé-gebedsplaats gebruikten. De eerste Pazos ontstonden al in de 12e eeuw, in de Middeleeuwen van Galicië. Hun bloeitijd beleefden ze in de 15e-17e eeuw, en vooral tijdens de Renaissance ontwikkelden ze zich tot de imposante landhuizen van de elite die we vandaag de dag kennen. Veel van de nog bestaande en gerestaureerde Pazos stammen uit de 18e eeuw en vertonen barokke en neoklassieke invloeden. Ze worden veelzijdig gebruikt als culturele centra, boetiekhotels of exclusieve privéresidenties en zijn indrukwekkende getuigenissen van de adellijke cultuur in het landelijke noorden van Spanje.

Casona – Een andere regionale naam voor een landhuis

Vooral in het noorden van Spanje, in Cantabrië, Galicië, Asturië en Baskenland, worden de grote, op het platteland gelegen landhuizen Casona genoemd. Gebouwd uit lokaal beschikbare steensoorten, voegen deze robuuste, duurzame huizen zich met hun indrukwekkende architectuur in de landschappen van de provincies, waar de valleien groen zijn, de kliffen steil en de Atlantische Oceaan ruig. Kenmerkend zijn de uitgebreide houtbewerkingen aan veranda's, balkons en de dakstructuur. Veel Casonas hebben een centrale binnenplaats, omringd door arcades of overdekte galerijen. De eerste van deze ruime landhuizen van rijke landeigenaren en adellijke families werden vanaf de 15e eeuw gebouwd in de stijl van de Renaissance-architectuur. Latere gebouwen volgden de barokperiode, met versierde portalen en weelderige stucwerk, voordat in de 18e en 19e eeuw het neoclassicisme zorgde voor een terugkeer naar helderdere lijnen. Altijd weerspiegelden de Casonas de geschiedenis en status van hun families, wiens wapenschilden prijkten op de façades en rijkelijk versierde portalen.